ЭНЕЙ, ФРИГИЙЦЫ И АПОЙКИЯ (SOPH. FR. 373 RADT)
ЭНЕЙ, ФРИГИЙЦЫ И АПОЙКИЯ (SOPH. FR. 373 RADT)
Аннотация
Код статьи
S0321-03910000375-8-1
Тип публикации
Статья
Статус публикации
Опубликовано
Страницы
109-123
Аннотация

Предметом исследования является фрагмент из не сохранившейся целиком трагедии Софокла «Лаокоон» (Soph. Fr. 373 Radt). Под «фригийцами», которые плотным кольцом окружили Энея, нужно понимать не само племя фригийцев, а троянцев или дарданцев. Такая замена этнонимов произошла во время греко-персидских войн, чему есть подтверждение в аттических трагедиях и архитектурных памятниках. Употребление термина ἀποικία нехарактерно для драматургов. Это заставляет предположить, что Софокл нарочито ввел слово «апойкия» и понимал под ним какое-то особое место, хорошо известное афинскому зрителю. В последней трети V в до н.э. в Афинах делается попытка очернить спартанцев, связав их с «троянскими варварами». К этому времени была известна традиция о бегстве Энея на запад, к Сицилии. Следовательно, «Лаокоон» мог быть написан накануне сицилийской экспедиции афинян.

Ключевые слова
Эней, Троянская война, фригийцы, Софокл, Лаокоон, греческая трагедия, Сицилия
Классификатор
Дата публикации
01.07.2015
Всего подписок
1
Всего просмотров
525
Оценка читателей
0.0 (0 голосов)
Цитировать   Скачать pdf

Библиография



Дополнительные библиографические источники и материалы

Гаспаров М.Л. 1980: Древнегреческая хоровая лирика // Пиндар. Вакхилид. Оды. Фрагменты. М., 331–360.

Гордезиани Р.В. 1978: Проблемы гомеровского эпоса. Тбилиси.

Синицын А.А. 2011: Античная этногеография sub specie tragoediae (эскиз проблемы) // Наука и техника. Вып. XXVII. СПб., 224–226.

Софокл 1914: Драмы. Т. III. Перевод с предисловием и введениями Ф.Ф. Зелинского. М.

Чепель Е.Ю. 2010: «Греки, измыслившие варварские злодейства»: образ варвара в «троянских» трагедиях Еврипида // Вестник РГГУ. 10 (53), 198–211.

Bacon H.H. 1965: Barbarians in Greek Tragedy. New Haven.

Bérard J. 1957: La colonisation grecque de l'Italie méridionale et de la Sicile dans l'antiquité. Paris.

Bürchner L. 1921: Kallikolone // RE. 21 Bd. 1637.

Cadoni E. 1978: Il “Laocoonte” di Sofocle // Sandalion. 1, 45–58.

Campbell L. 1871: Sophocles. The plays and fragments. Edited by L. Campbell. Vol. II. Oxf.

Cary E. 1937: The Roman Antiquities. Book I–II. Trans. by E. Cary. Camridge, Mass.

Casali S. 2010: The Development of the Aeneas Legend 2010: A Companion to Vergil's Aeneid and its Tradition. Ed. by J. Farrell and M. Putnam. 37–51.

Classen J. 1963: Thukydides erklärt von J. Classen. IV Bd Berlin.

Dardenay A. 2012: Images des Fondateurs. D'Énée à Romulus. Bordeaux.

Dindorfius 1830: Poetae scenici Graeci. Accedunt perditarum fabularum fragmenta. Recognovit et praefatus est Guil. Dindorfius. Lipsiae, Londini.

Dury-Moyaers G. 1981: Énée et Lavinium. Bruxelles.

Erskine A. 2001: Troy between Greece and Rome. Oxford.

Fromentin V., Schnäbele J. 2004: Les antiquités romaines. Livres I et II. Traduit et commenté par V. Fromentin at J. Schnäbele. Paris.

Galinsky K. 1969: Aeneas, Sicily and Rome. Princeton.

Gomme A.W., Andrews A., Dover K.J. 1970: A Historical Commentary on Thucydides by A.W. Gomme, A. Andrewes and K.J. Dover. Vol. IV. Oxford.

Gruen E.S. 1993: Culture and National Identity in Republican Rome. Cornell University.

Hall E. 1988: When Did the Trojans Turn into Phrygians? Alcaeus 42.15 // ZPE. 73, 15–18.

Hall E. 1989: Inventing the barbarian. Greek Self-Definition through Tragedy. Oxf.

Hall J.M. 2014: A History of the Archaic Greek World (ca. 1200–479 BCE). Second Edition. Wiley Blackwell.

Head B.V. 1911: Historia numorum. Oxford.

Hornblower S. 2008: A Commentary on Thucydides. Vol. III. Oxford.

Horsfall N. 1979а: Some Problems in the Aeneas Legend // CQ. 29, 372–390.

Horsfall N. 1979б: Stesichorus at Bovillae? // JHS. 99, 26–48.

Jahn O. 1873: Griechische Bilderchroniken. Aus dem Nachlasse des Verfassers herausgegeben und beendigt von A. Michaelis. Bonn.

Kazansky N.N. 1997: Principles of the Reconstruction of a Fragmentary Text (New Stesichorean Papyri). Saint-Petersburg.

Kirk G.S. 1985: The Iliad: A Commentary. Vol. I–V. Ed. by G.S. Kirk. Cambridge.Lloyd-Jones H. 2003: Sophocles. Fragments. Edited and translated by H. Lloyd-Jones. Harvard University Press.

Malkin I. 1998: The Returns of Odysseus. Colonization and Ethnicity. University of California Press.

Mancuso U. 1911: “La Tabula Iliaca” del museo Capitolino. Roma.

Martínez-Pinna Nieto J. 2011: Las leyendas de fundaciónde Roma. De Eneas a Rómulo. Barcelona.

Most G.W. 2010: Laocoons // A Companion to Vergil's Aeneid and its Tradition. Ed. by J. Farrell and M. Putnam. 325–340.

Pearson A.C. 1917: The Fragments of Sophocles. Ed. by A.C. Pearson. Cambr. Vol. II

Perret J. 1942: Les origines de la légende troyenne de Rome (281–31). Paris.

Plumptre E.H. 1914: Sophocles. Tragedies and fragments. Translated by E.H. Plumptre. Vol. I. Boston.

Poppo E.F. 1880: Thucydides de Bello Peloponnesiaco. Vol. III. Sect. II. Explanavit E.F. Poppo. Lipsiae.

Radt S. 1999: Tragicorum Graecorum Fragmenta. Vol. IV. Editor S. Radt. Göttingen.

Ridgeway W. 1888: Thucydides VI.2 // CR. 2, 180.

Rigsby. K.J. 1987: Phoicians in Sicily: Thycydides 6.2 // CQ. 37, 332–335.

Sadurska A. 1964: Les tables Iliaques. Warszawa.

Squire M. 2011: The Iliad in a Nutshell. Visualizing Epic on the Tabulae Iliacae. Oxford.

Talbert R.J.A. 2000: Barrington Atlas of the Greek and Roman World. Edited by Richard J.A. Talbert. Princeton University Press.

Valenzuela Montenegro N. 2004: Die Tabulae Iliacae. Mythos und Geschichte im Spiegel einer Gruppe frühkaiserzeitlicher Miniaturreliefs. Berlin.

West M. 2003: Greek Epic Fragments. Edited and translated by M.L. West. Harvard University Press.

Zacharia K. 2003: Sophocles and the West: The Evidence of the Fragments // Shards from Kolonos: Studies in Sophoclean Fragments. Ed. by A.H. Sommerstein.

Комментарии

Сообщения не найдены

Написать отзыв
Перевести